'Even' naar de markt
betreft: Grietje Geerts Schippers
Grietje Geerts Schippers bestierde een winkeltje aan de Gracht in Oldelamer. Ze verkocht er stoffen, kleding en manufacturen die ze in Amsterdam haalde; een hele reis!
Dit verhaal kreeg ik opgestuurd door Jan-Bate Bles. Ik heb zijn tekst aangevuld met wat achtergrond informatie.
Dit verhaal kreeg ik opgestuurd door Jan-Bate Bles. Ik heb zijn tekst aangevuld met wat achtergrond informatie.
De hoofdpersoon van dit verhaal is Grietje Geerts Schippers (1870-1959); ze trouwde op 23 april 1892 te Oldelamer met Roelof Dirks de Ruiter.
Roelof koopt via zijn oom Jurjen Roelofs de Ruiter een huis(je) aan de Gracht in Oldelamer (tegenwoordig Munnekeburen). Als timmerman knapt hij het perceel op en breidt hij het boerderijtje meerdere malen uit. In het voorhuis van het boerderijtje wordt een winkeltje gevestigd. De klandizie bestond vooral uit langsvarende turfschepen, want de Gracht was destijds een belangrijke afvoerroute voor de turven die in het achterland rondom Munnekeburen gewonnen waren.
Dit winkeltje in stoffen, kleding en manufacturen werd gerund door Grietje. Voor de inkoop van haar goederen ging ze naar de markt in Amsterdam. Daarvoor moest ze nogal een omvangrijke reis afleggen:
Vanuit hun huis ging ze de brug over de Gracht over; in die tijd niet veel meer dan een houten plank. Vervolgens liep zij via een schelpenpad naar Lemmer, zeker drie uren flink doorstappen. Om 12.00 uur vertrok dan de veerdienst op Amsterdam (de befaamde Lemmerboot) en kon ze een boottocht van circa vijf uren tegemoet zien.
In Amsterdam aangekomen op de Ruyterkade (!) bij het Centraal Station liep ze dan naar de markt waar ze haar waren kocht en naar verluid onderhandelde ze daarbij altijd stevig over de prijs. Ze liet bepaald niet over zich heen lopen. De nachtboot terug naar Lemmer vertrok rond middernacht, en dan moet ze om een uur of negen ’s ochtends weer thuis geweest zijn… Een ontzettend dappere/sterke vrouw; zeker voor haar tijd!
In 1924 verhuisden Grietje en Roelof naar een boerderijtje in Wolvega en zette hun zoon Dirk na zijn huwelijk het ouderlijk huis voort; daarmee kwam er een einde aan het winkeltje aan de Gracht. Met de omzet zal het intussen ook wel flink minder geworden zijn; de periode van turfwinning was voorgoed voorbij…
Foutje gevonden? Opmerkingen? Meld het via het reactieformulier! |