Baarlo
Baarlo ligt slechts een paar kilometer ten noorden van Blokzijl aan de oude zeedijk richting Kuinre, ook bekend als de Kuinderdijk. Van beide plaatsen is Baarlo verreweg het oudst; reeds in 1281 wordt het plaatsje genoemd. In die tijd mondde de Steenwijker Aa in de directe omgeving van Baarlo uit in de Zuiderzee, en daar bevond zich dan ook “de Baerle Sijle”. Eeuwen later is de uitmonding naar het zuiden verlegd en dus was er een nieuw zijl nodig (Steenwijker Zijl). Dát vormde de basis voor het latere stadje Blokzijl.
In 1476 is er sprake van een kapel te Baerle, gelegen aan de Cuijnderdijck. De kapel behoorde tot de parochie van Vollenhove. In de 16e eeuw, als de Kerkhervorming in ons land voor veel veranderingen heeft gezorgd,
dient de kapel in Baarlo als protestantse kerk voor omliggende plaatsen als Nederland, Muggenbeet en Blokzijl. Ook de begraafplaats bij de kapel wordt door de bewoners van deze streken gebruikt.
Na het gereedkomen van de grote kerk in Blokzijl (1608) raakt de kapel meer en meer in verval. De zware overstromingen in het laatste kwart van de 18e eeuw doen daarbij niet veel goeds. De genadeklap volgt bij de overstroming in 1825, waarbij de kapel zwaar beschadigd raakt. Er is geen geld meer om de noodzakelijke reparaties uit te voeren en in 1837 wordt de kapel verkocht voor sloop. Vandaag de dag is er niets meer van terug te vinden, op een enkele steen na.
Het kerkhof
Het kerkhof blijft echter volop in functie. Er wordt geschat dat er vele duizenden begraven liggen. We mogen gerust aannemen dat daar veel Ruijters hun laatste rustplaats vonden. Weliswaar wordt er ook in de kerk van Blokzijl begraven, maar vermoedelijk is dat voorbehouden aan de beter gesitueerden in het stadje. Niet de arbeiders uit de omgeving, en zeker niet de doopsgezinden. Ik heb dan ook niet het idee dat er in de kerk van Blokzijl familie van ons ligt. Op de begraaflijsten - voor zover nog aanwezig - vind ik ze in ieder geval niet.Verwaarsloosd
Rond 1996 was de begraafplaats sterk verwaarloosd. Albert de Jonge, donateur van onze Stichting, nam initiatief en trok aan de bel!Na overleg met allerlei instanties werd een herstelplan in werking gezet waarbij ook nog een behoorlijk bedrag aan susidie werd binnengehaald. Om een overzicht te krijgen van de bestaande grafrechten werd ondermeer getracht de familie op te sporen van de nog aanwezige graven, een hele klus. Met een leger club vrijwilligers werd al het onkruid van de begraafplaats opgeruimd.
Een aantal bedrijven was bereid om bij te springen bij het aanleggen van paden en het aanbrengen van nieuwe beplanting.
Op 21 september 1999 werd in aanwezigheid van Burgemeester en Wethouder van IJsselham, van de Kerkvoogdij, het Oversticht en de Steenwijker Courant het kerkhof heropend.
Het onderhoud gebeurt nu door Jan Hulleman en Harm de Lange, Willem Lok en Bertie de Jonge en de goede buur Meine Wallinga moet zeker ook genoemd worden!
Als je in de buurt van Blokzijl bent, breng dan ook eens een bezoek aan dit kerkhof.
Klik op de foto voor een grote afbeelding
Er staan geen grafstenen (meer) met onze achternaam erop, maar bedenk dat hier ooit vele, vele tientallen familieleden moeten zijn begraven.
Een bijzondere plek zo dicht tegen de oude zeedijk!
 |
Foutje gevonden? Opmerkingen? Meld het via het reactieformulier! |
 vorige | volgende  |
Baarlo ligt iets ten noorden van Blokzijl aan de Kuinderdijk. Het heeft in onze familiegeschiedenis een belangrijke rol gespeeld. Deze tekst is gebaseerd op materiaal dat Bertie de Jonge me toestuurde, waarvoor hartelijk dank!
Dit verhaal verscheen eerder in "het RUITERTJE", het kwartaalblad van de Stichting Ruitersporen.
Dit verhaal verscheen eerder in "het RUITERTJE", het kwartaalblad van de Stichting Ruitersporen.