Emigreren naar Amerika - IV


Mijn vrouw en ik en de Kinderen gaan geregeld 6 uur na het avondeten onder de wol, en slapen dan tot de morgen 6 uur.
Het slapen gaat best aan Boord, men hoort niets van al het geraas en merkt weinig van de Beweging van het Schip. Wij gaan elke avond gerust Slapen net zoo gerust als of wij waren bij u aan het land, en zo komen wij dan na een Reis van 10 1/2 dag op de zee te New York aan.


Deze is foto van een ander schip uit dezelfde periode laat opnieuw zien hoeveel mensen er aan boord waren - JR
Het was Woensdag Middag toen we land zagen in de verte, wat een Blijdschap aan boord, een ieder maakt zich in de Puntjes om aan Land te gaan, er waren er al wat die de vorige dag hun beste goed al aan trokken. Toen waren wij 's avonds een eiland gepasseerd, en sommigen zeiden over een uur te New York te zijn, doch ik wist wel beter want dit eiland is nog wel een dag Stoomen van New York af. Op dit eilandje heeft Columbus het eerst de voet aan wal gezet bij zijn ontdekking van Amerika.

Wij kwamen dan 's middags voor New York en om 1 uur lagen wij aan kade der Loods vast, waarna eerst alle Passagiers Goederen uit het Schip kwamen en de Passagiers der 1 en 2de Klas waarna wij het Schip moesten verlaten en kwamen wij in de Loods bij al de Goederen die er ook staan.
Een ieder moet zijn Kisten en Koffers opzoeken en openmaken om door de Commiezen nagezien te kunnen worden, hier gaat veel tijd mee weg en is het al 4 uur eer dit geschied is want gij begrijpt dat dit nog al iets is van zooveel volk.


Het aanzicht van New York uit 1908. - JR

Het werd dan te laat om nog weg te kunnen want men werkt hier maar tot 5 uur 's avonds. Eenigen komen nog weg uit deze Loods en worden van hier met een Boot gebracht naar een eiland dat Castle Garden heet (Roelof bedoelt hier Ellis Island; Castle Garden werd vóór 1900 gebruikt - JR) waar alle 3de Klas Passagiers naar toe moeten om voor Dokter en Consuls gebracht te worden.
Nu die eenigen kwamen dan weg en wij zagen de deuren van de Loods weer sluiten en bleven daar staan met nog wel 2 derde van de Passagiers. Er werd gezegd wat nu want in de Loods blijven dat gaat niet, omreden het er te koud is en er niets kan krijgen voor honger en Dorst en er ook geen gelegenheid is om te Slapen. Wij zeggen tegen elkaar weet je wat wij gaan weer aan Boord terug. Zoo gezegd zoo gedaan ik was de eerste die weer met mijn Vrouw en Kinderen de trap op klauterde en het duurde niet lang of allen waren weer aan Boord. De bedienden waren zoo kwaad dat het erg was , die hadden zich een vroolijke avond voorgesteld, en nu weer bijna alle volk aan Boord terug, dat was voor hun weer aanpakken, want al dat volk moet eten hebben, want de Maatschappij is nog niet van ons af, niet eerder of wij moeten de Plaats onzer bestemming hebben bereikt.
Het duurt dan ongeveer een Paar uur en het eten wordt opgediend, daar allen als hongerige Wolven op aan vallen dit was de gezelligste avond want ieder is blij en het Schip ligt vast en onbeweeglijk.
De andere morgen nadat wij lekker hebben geslapen krijgen wij al vroeg ons ontbijt, het was 1/2 6 en kwamen wij direct daarna weer in de loods. Onze Kisten en alles werd in een boot geladen en wij zelf ook en zoo naar het eiland Castle Garden (Ellis Island - JR).



Deze foto van Ellis Island is van 1905. De kleine boten waarmee de emigranten van en naar het eiland gebracht werden zijn duidelijk zichtbaar. - JR



Er waren twee dokters : de eerste dokter controleerde op ziektes, de tweede op lichamelijke afwijkingen. Twijfelgevallen werden achter het traliewerk links vastgehouden voor verder onderzoek. - JR
De Docters zien in de Oogen en op het Hoofd en de Consul van Amerika vraagt hoeveel Geld gij bij u hebt en uw papieren worden nagezien door een andere die u een een bewijs geeft dat alles goed is en gij gaat weer verder naar een gedeelte waar dit bewijs wordt ingeleverd en uw Spoorkaarten worden verstrekt voor de verdere Reis.




Aan deze loketten werden de treinkaartjes verstrekt. - JR

Nadat wij dit gedeelte gepasseerd zijn en onze Spoorkaart hebben wat wij na eenige moeite Spoedig gelukte want gij begrijpt ook hier zijn er veel in deze zaal die wachtende zijn om aan beurt te komen, die hier het Sterkste en het Slimste is, is het eerste klaar, want deze beamten hebben het zoo druk met Kaarten geven dat ze staan te beven van de drukte.







Opmerkingen? Foutje gevonden?   Opmerkingen?
Meld het via het reactieformulier!

    vorige    volgende 

Roelof Pieters Ruiter en zijn vrouw Lammegien met hun drie jonge kinderen emigreerden in 1906 naar Noord-Amerika. Enkele weken na hun aankomst in Grand Rapids schreef Roelof deze brief naar familie in Nederland.

De tekst heb ik zoveel mogelijk letterlijk overgenomen en voorzien van foto's die uit dezelfde tijd stammen.



Familieverhalen


Streekgeschiedenis


Wetenswaardigheden


Film & Video